ترویج اباحه‌گری و نمادهای یک فرقه منحرف جنسی در نمایش تئاترشهر

ترویج و عادی‌سازی اباحه‌گری و ابتذال‌بخشی از محورهای نمایش «هدا گابلر» است که از 15 دی ماه برای عموم مردم در تئاتر شهر تهران در حال نمایش است.

نمایش «هدا گابلر» که به نویسندگی و کارگردانی «وحید رهبانی» به محلی برای ترویج اباحه‌گری، ابتذال و عادی‌سازی چند شوهری، اختلاط زن و مرد و استفاده از نمادهای یک فرقه انحرافی موسوم به «بردگی جنسی و فراماسونری» و دیگر اقدامات ضدارزشی تبدیل شده است. 

بر اساس این گزارش، نمایش مذکور که مبتنی بر فلسه نیست‌انگاری غربی است و هیچ نسبتی با آموزه‌های ملی و مذهبی ما ندارد، پیش از این در بیست‌وهفتمین جشواره بین‌المللی تئاتر فجر و نیز برای اهالی رسانه به صورت اختصاصی به نمایش گذاشته شده بود. 
در یکی از بخش‌های این تئاتر شخصیت زن نمایش توسط زنجیری از سوی معشوقه خود کشیده می‌شود که این تصویر نماد فرقه انحرافی بردگی جنسی است. 
عمده موضوع این نمایش حول شخصیت یک زن خودخواه و هوسران و مطلقه استوار شده که هم اکنون با اینکه شوهر دارد با یک قاضی بی‌قید نیز دوست بوده و با وی رابطه دارد. 
در ادامه این نمایش که مبتنی بر نگره توهم‌افکن و سیاه‌آلود نویسنده نروژی آن یعنی «هنریک ایبسن» Henrik-Ibsen است، زن هوسران همواره به دنبال اجیرکردن عشق مردان برای خود بوده و به راحتی با دوستش - شخصیت قاضی- رابطه نامشروع دارد، اگرچه این رفتار در منظومه تفکرات غرب طبیعی به نظر می‌رسد. 

عادی‌سازی شرب خمر و حالات مستی پس از آن به صورت تلویحی با پوشش خوردن آب پرتقال و نیز برقراری رابطه نامشروع به صورت علنی و آشکار از دیگر نکاتی است که در این نمایش مبتذل دیده می‌شود و گفته قاضی این نمایش مبنی بر اینکه «من دوست دارم همیشه نفر سوم باشم» موید اباحه گری جنسی در این به اصطلاح نمایشنامه است. 
بر پایه این گزارش نمایشنامه «هدا گابلر» یک درام تراژیک -تخیلی با مختصات تفکر غربی است. در این داستان «هنریک ایبسن» - نویسنده این مجموعه - برای اینکه تأملات درونی‌اش را پنهان کند در قالب یک شخصیت دیگر آن را به مخاطب نشان می‌دهد. واضح است که نویسنده تحت تأثیر متون فلسفی نیست‌‌انگاری قرار داشته؛ فلسفه‌ای که بنیانگذارش فردریش نیچه بوده است. 
شخصیت داستان، فردی آشفته‌حال و ناامید است که برای اطمینان یافتن از قدرت خویش، موجب نابودی اطرافیان و نزدیکان می‌شود و سرانجام در مقابل کشمکش‌های زندگی تسلیم می‌شود و خود را به مرگ می‌سپارد. 
نگاه ایبسن به زندگی توهم‌آلود و سیاه است و شخصیت نمایشی او آدمی شکست‌خورده و ناموفق را به تصویر می‌کشد. فردی که از همه ناامید شده است و اعتماد به نفس پایین او را به کام مرگ می‌کشاند. 
به هر حال در شرایطی که در نمایشنامه‌های غربی آثار فاخری نیز دیده می‌شود نمایش مبتذل و متاثر از فلسفه نیست‌انگار «هدا گابلر» با بازی نسیم ادبی، احمد ساعتچیان، مهدی بجستانی، رضا مولایی، شیوا ابراهیمی، روح الله حق‌گو لسان و ندا حاجی بابایی برای عموم در حال اجرا است که نشان می‌دهد بخش عمده حوزه هنر، همچنان از وجود هنرمندان متعهد و نیز فقدان نمایشنامه‌های پُر محتوای اسلامی - ایرانی رنج می‌برد.