گزارشی از گسترش فعالیت فرقه منحرف «عرفان کیهانی» در دانشگاه ها

وقتی همه حواس ها متوجه تحرکات «فتنه گران سیاسی» در دانشگاه هاست، بهترین فرصت برای فتنه گران اعتقادی و فرهنگی بوجود می آید تا در پس غفلت مسئول و سرگشتگی دانشجو، معجونی مسموم در پوشش عرفان های دروغین به خورد دانشجوی بیچاره بدهد ...
«دانشگاه باید به هوش باشد. دانشجوى مؤمن و مسلمان و دانشجوئى که به کشورش علاقه‏مند است و دانشجویى که به آینده‏ى کشور و آینده‏ى نسل خودش دلبسته است، باید هوشیار باشد.» (فرازی از رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب در دیدار با دانشجویان) ورودیه اینجا دانشگاه. همانجا که پیشتر محل کسب علم و اندیشه و آزادگی بود! اینجا کلاس درس. همان که پیشتر مقدس و بود حرمت داشت. و این استاد؛ اما نه آن استادی که علم و ادب بیاموخت و جانش را بر سر این آموزندگی می گذاشت. در اینجا خبری از شرع نیست. دکان قانون و عرف هم چون همیشه تعطیل. عقل هم؛ التماس دعا! همه از هفت دولت آزادند؛ استاد و دانشجو، دختر و پسر، زن و مرد و پیر و جوان هم ندارد. برای فرا گرفتن علم فریبکاری، همه آزادند. دور هم می نشینند، سمای سرمستی عقل می کنند و فاتحه ای بر نعش اعتقاد می خوانند ... اینجا کلاس عرفان کیهانی استاد محمد علی طاهری است.

روزشمار 19 تا 22 بهمن 1357

چکیده: 

مراکز حساس دولتی یکی، یکی به تصرف انقلابیون در‌ آمد. رادیو تهران که از ساعت 11 ظهر 22 بهمن در محاصره نیروهای مردمی قرار داشت،‌در ساعت 2 بعدازظهر کاملا در اختیار آنان قرار گرفت.
اولین کلامی که از رادیو پخش شد و به گوش مردم رسید نوید فتح این مرکز را می‌داد:
"توجه بفرمائید، توجه بفرمایید. اینجا تهران صدای راستین ملت ایران، صدای انقلاب است" 
در ساعت 5:45 پیام امام خمینی (ره) از رادیو پخش شد و امام در این پیام مردم را از اعمال غیرقانونی برحذر داشت... 

نوزدهم بهمن ماه 1357 

این روز با یک راهپیمایی بزرگ آغاز شد، این راهپیمایی از جمله تظاهرات و اجتماعاتی بود که به دعوت امام خمینی (ره) در پشتیبانی از نخست‌وزیری بازرگان برگزار می‌شود.

آخرش شش دانگ بهشت را گرفت

می دیدم رفته یک نقطه دوری از سنگر و مقر داخل یک گودال و جعبه خود را پهن کرده روی آن نماز می خواند و زار زار گریه می کند.از روی مزاح بهش می گفتم که شش دانگ بهشت را می خواهی؟

شهید اسماعیل محمدی مجرد ، از نیروهای لشکر 14 امام حسین بود که طی عملیات خیبر ، در منطقه جفیر و در لباس غواصی به شهادت رسید. همرزم این شهید گمنام از اهالی وستای قهرمان پرور «ون»(از توابه کاشان) درباره او می گوید:

من بعد از والفجر 4 با اسماعیل آشنا شدم. قبل از عملیات بدر، عملیات خیبر در پاسگاه زید بود که ما کارهایی را برای عملیات انجام می دادیم که در منطقه اسم آن گونی بافی بود. منطقه را آب بسته بودند و کسی نباید متوجه می شد. گونی ها را به سیم های خاردار می دوختیم تا بچه ها بتوانند از روی آنها رد شوند. اسماعیل هم آنجا بود.

گاهی می دیدم که اسماعیل شب غیبش می زند و تا صبح نیست. دنبالش که می گشتم می دیدم رفته یک نقطه دوری از سنگر و مقر داخل یک گودال  و جعبه خود را پهن کرده روی آن نماز می خواند و زار زار گریه می کند.

بعضی وقت ها از روی مزاح بهش می گفتم که شش دانگ بهشت را می خواهی؟ خبری نیست! و اسماعیل می گفت: آخرش می گیرم.

آخرش هم گرفت.

شهید اسماعیل محمدی مجرد

پیکر پاک غواص شهید اسماعیل محمدی مجرد، جمعی لشکر 14 امام حسین(علیه السلام)

تیتر «شاه رفت » را چه کسی زد؟

همان دو کلمه را روی یک تکه کاغذ کوچک نوشتم و دادم دست مسوول فنی و پرسیدم: می توانی این دوکلمه را با دستگاه «آگران»طوری بزرگ کنی که تمام عرض بالای صفحه اول را بپوشاند؟یکه خوردو گفت مگر تمام شد؟گفتم:می شود اما فعلا فقط بین من و تو باشد. می خواهم کارمان را جلو بیاندازیم.

خبرآنلاین نوشت:

تیتر «شاه رفت »یکی از ماندگارترین تییتر های انقلاب 1357 است که در 22 دی ماه در صفحه نخست روزنامه اطلاعات نقش می بندد .

مرحوم غلامحسین صالحیار سردبیر وقت روزنامه اطلاعات در خاطرات شفاهی خود که سید فرید قاسمی آنرا نقل می کند ، می گوید :

غرض ورزی نسبت به انقلاب اسلامی در دانشگاه تهران

روز گذشته برگه‌ی امتحان یکی از اساتید سکولار دانشگاه تهران بدست خبرنگار ثامن رسید که در آن با جهت‌گیری خاص خود، به صراحت مواضع اصولی انقلاب اسلامی را مورد هدف قرار داده‌است

به گزارش ثامن، در حالی‌که مقام معظم‌رهبری تاکیدات فراوان بر تولید فکر و تحول در علوم انسانی از سال‌ها قبل داشته‌اند و در این ایام به‌دلیل کم‌کاری و بی‌توجهی و شاید در حالتی خوش کم‌فهمی نخبگان خود به این میدان قدم نهاده‌اند؛ اوضاع اساتید و دانشجویان در دانشگاه‌های دولتی و آزاد در این حوزه با بی‌توجهی مسئولین امر چیز دیگری را نشان می‌دهد.

 

روز گذشته برگه‌ی امتحان یکی از اساتید سکولار دانشگاه تهران بدست ثامن رسید که در آن با جهت‌گیری خاص خود، به صراحت واقعیت های تاریخی  انقلاب اسلامی را مورد هدف قرار داده‌است.

 

 

 این مسئله در حالی در سایه‌ی بی‌توجهی‌ها اتفاق می‌افتد که در دانشکده حقوق و علوم‌سیاسی دانشگاه تهران اشخاصی چون کولایی، سیف‌زاده، رمضان‌زاده ( از عناصر اصلی فتنه 88  که در ایام به اصطلاح محکومیت نیز در دانشگاه رفت‌و‌آمد می‌کرد) رهامی و هم اشخاصی به نمایندگی از جریانات منحله‌ی سیاسی به راحتی در ادامه مسیر امثال بشیریه در حال تربیت دانشجویان سکولار مسلک هستند و در کلاس‌های خود بدون هیچ ابایی ضدیت خود را نظام‌اسلامی اعلام کرده و  توهین‌هایی را نسبت به ولایت‌فقیه و اصول اسلام روا می‌دارند. 

شباهت های جالب مرغ بوتیمار و آقای تاجزاده

نقدی بر مانیفست پشیمانی مصطفی تاجزاده

شباهت های جالب مرغ بوتیمار و آقای تاجزاده

شرم باد بر کسانیکه کلام حقی را بر زبان می آورند تا اراده کثیف باطلی را عملی نمایند. فریاد آزادی خواهی ومناظره طلبی را به گونه ایی بر آورده اید که انگار نه در خیابانهای تهران که در خیابان های لندن و پاریس و آمستردام و نیویورک و .... قدم می زنید؛

"عماریون"- سردبیر؛ حتما شنیده اید مرغی به نام بوتیمار دائم بر لب دریا اشک می ریزد وشکوه می کند که مبادا روزی آب دریا تمام شود ودر کنار این عزاداری بی ربط وتامل بر انگیز آب هم نمی نوشد و داستان این مرغ بی نوا قصه مخالفین نظام جمهوری اسلامی شده است؛ چون در فضای آزاد نفس می کشند و برای آزادی عزا گرفته اند.
اخیرا آقای تاجزاده که در ایام مرخصی زندان به سر می برند و چند روزی هم به نام مریضی از برگشت به زندان استنکاف ورزیده اند فرصتی کسب کرده و بخش اعظمی از فسفر های مغز مبارکشان را مصروف مقاله ایی نموده اند که از وجوه مختلفی قابل دقت وبررسی است، قبل از آنکه به تحلیل دقیق جزئیات بخشی از مقاله ایشان بپردازیم لازم است تاکید کنیم که در روند عمر سی ساله انقلاب اسلامی عزاداران وسینه چاکان آزادی ودموکراسی قبل از پیاده کردن و عملی نمودن افکار تروریستی خود با فضا سازی های مخرب و نامردمی از نبود آزادی و دموکراسی فریاد کشیده و می کشند ( ذهن خواننده را به سالهای اول انقلاب وماجرا های مارکسیست های پیکاری وخلقی ومنافقین چپ شده و زوزه آنها از نبود آزادی در هماهنگی با مجله آیندگان و دار ودسته ر‍‍ژیم آدمکش پهلوی ارجاع میدهم ) و این جماعت همان مرغهای بوتیماری بوده و هستند که بر لب آب فریاد واعطشا کشیده و می کشند.

باز باران..

باز باران با ترانه 
می خورد بر بام خانه 
یادم آید کربلا را 
دشت پر شور و نوا را 
گردش یک روز غمگین گرم و خونین 
لرزش طفلان نالان زیر تیغ و نیزه ها را 
باز باران با صدای گریه های کودکانه 
از فراز گونه های زرد و عطشان با گهرهای فراوان 
می چکد از چشم طفلان پریشان 
پشت نخلستان نشسته 
رود پر پیچ و خمی در حسرت لبهای ساقی 
چشم در چشمان هم آرام و سنگین 
می چکد آهسته از چشمان سقا بر لب این رود پیچان باز باران 
باز باران با ترانه آید از چشمان مردی خسته جان 
هیهات بر لب از عطش در تاب و در تب 
نرم نرمک می چکد این قطره ها روی لب شش ماهه طفلی رو به پایان 
مرد محزون دست پر خون 
می فشاند از گلوی نازک شش ماهه بر لب های خشک آسمان 
با چشم گریان باز باران 
باز هم اینجا عطش آتش شراره 
جسمها افتاده بی سر پاره پاره 
می چکد از گوشها باران خون و کودکان بی گوشواره 
شعله در دامان و در پا می خلد خار مغیلان 
وندرین تفتیده دشت و سینه ها برپاست طوفان 
دستها آماده شلاق و سیلی 
چهره ها از بارش شلاقها گردیده نیلی 
وندرین صحرای سوزان می دود طفلی سه ساله پر زناله 
پای خسته دلشکسته 
روبرو بر نیزه ها خورشید تابان 
می چکد از نوک سرخ نیزه ها بر خاک سوزان باز باران 
باز باران قطره قطره 
می چکد از چوب محمل خاکهای چادر زینب به آرامی شود گل 
می رود این کاروان منزل به منزل 
می شود از هر طرف این کاروان هم سنگ باران 
آری آری باز سنگ و باز باران 
آری آری تا نگیرد شعله ها در دل زبانه 
تا نگیرد دامن طفلان محزون را نشانه 
تا نبیند کودکی لب تشنه اینجا اشک ساقی 
بر فراز خیمه 
برگونه ها 
بر مشک ساقی 
کاش می بارید باران

نامه جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی به حضرات آیات مهدوی کنی و محم

جمعیت ایثارگران انقلاب اسلامی با ارسال نامه ای خطاب به آیت الله مهدوی کنی دبیر جامعه روحانیت و آیت الله محمد یزدی دبیر جامعه مدرسین از تلاش های جامعتین در جهت وحدت هر چه بیشتر اصولگرایان تقدیر کرد.

به گزارش مشرق، متن کامل این نامه به شرح ذیل است:

حضرات آیات، فقهای عظیم‌الشأن آقایان مهدوی کنی و محمد یزدی (ادام‌الله ظلهما)

سلام علیکم و رحمه‌الله و برکاته؛
احتراماً با تقدیر و سپاس و اعلام حمایت از اقدامات مبارک و ضروری و شایسته جامعه محترم مدرسین حوزه علمیه قم و جامعه محترم روحانیت مبارز که به عنوان سرآمد تشکل‌های اصیل دینی و روحانی و انقلابی با هدف «ایجاد»، «توسعه» و «نهادینه نمودن» وحدت میان «نیروهای اصولگرا» در دستور کار دارند، به مثابه سربازان کوچک اسلام، انقلاب و رهبری، مطالبی را به استحضار می‌رسانیم:

ماجرای شهید مفقودی که پس از 27 سال شناسایی شد..

شهید حمیدرضا ملاحسنی در سال 1344 در خانواده‌ای متدین و انقلابی در تهران چشم به جهان گشود و تحت تربیت مکتب عاشورایی امام خمینی (ره) رشد کرد و در سن 17 سالگی عازم مناطق عملیاتی حق علیه باطل شد. وی در عملیات «والفجر 4» در حالی که 18 سال از بهار زندگی‌اش می‌گذشت به دست دشمن بعثی به شهادت رسید و پیکر مطهرش مفقود شد.

بنا به اظهار تنها خواهر شهید، مدتی قبل از تدفین شهدای گمنام در این محل، هنگامی که ایشان به زیارت قبور مطهر شهدا در بهشت زهرا (سلام الله علیها) رفته بودند، بر سر مزار شهید «سیداحمد پلارک» حاضر شده و عکس برادرش را به همراه این شهید و چند رزمنده دیگر مشاهد می‌کند و شهید پلارک را به جده‌اش حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) قسم می‌دهند که عنایت بفرمایند خبری از برادر مفقودش برسانند تا خانواده از چشم انتظاری درآیند. چند شب بعد از این توسل، خواهر شهید در رؤیای صادقه مشاهده می‌کند که شهید حمیدرضا در منطقه پونک با جمعیت زیادی در حال حرکت است، وقتی علت را از ایشان جویا می‌شود، می‌گوید «اینها برای تشییع من آمده‌اند و بنده هم به اذن خداوند همه آنها را شفاعت می کنم».

بر این اساس و طی تحقیقات میدانی از مراجع مربوطه مشخص شد، یکی از شهدای گمنام تدفین شده در بوستان نهج‌البلاغه با عنوان پیک گروهان شهید باهنر، گردان عمار، لشگر 27محمد رسول الله (صل الله علیه و آله) تحت فرماندهی شهید والامقام محمد ابراهیم همت به همراه پدرش در جبهه شرکت داشته است، در جریان عملیات «والفجر4» در منطقه کوهستانی پنجوین عراق، در تاریخ 12 آبان 62 مجروح و به همراه تنی چند از همرزمان به دست نیروهای بعثی افتاده است و طبق اعلام نیروهای اطلاعاتی ایران، بعثی‌ها مجروحین را به شهادت رسانده و در شهر «سید صادق» عراق به خاک سپرده‌اند.

در اوایل سال 1389 تعداد 12 شهید معظم در عملیات عمرانی توسعه شهر «سیدصادق» عراق کشف و طی مراسم با شکوهی به جمهوری اسلامی ایران تحویل داده شدند و تعداد 3 تن از این شهدای عزیز با درخواست شهردار وقت تهران و موافقت ستاد شهدای گمنام کشور با حضور مردم تهران در تاریخ 12 مهر 89 همزمان با سالروز شهادت امام جعفرصادق (ع) در بوستان نهج‌البلاغه واقع در میدان پونک به خاک سپرده شدند.

شهید بزرگوار پس از آرمیدن در این نقطه، مجدداً طی چند مرحله در رؤیای صادقه به بستگان نسبی (برادر) و سببی (یکی از اقوام) اعلام کرد «من همان شهید قبر وسطی بوستان نهج البلاغه هستم». به این ترتیب صحت تعلق قبر مطهر به شهید بزرگوار «حمیدرضا ملاحسنی» بر اساس تطبیق رویاهای صادقه با اسناد و شواهد موجود اثبات شد.

در روز جمعه 12 آذر 89 این مکان مقدس به قدوم مبارک ولی امر مسلمین حضرت آیت الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله العالی) متبرک و منوّر شد و معظم له در جریان کرامت و اعلام هویت شهید قرار گرفتند. 

سالروز شهادت شهید «حمیدرضا ملاحسنی» مصادف با 27 محرم‌الحرام بود که همرزمان و خانواده این شهید ساعت 19 فردا 12 دی گرد هم آمده تا یادش را گرامی دارند.

تنهایی (لعنت خدا بر تمام سران فتنه)

تنهایی (لعنت خدا بر تمام س

این تنهایی چه می کند با کوچکترین جلبک فتنه ای ایران

برای دریافت در سایز اصلی بروی تصویر کلیک کنید

صلوات برای شادی امام زمان(عج) و رهبر انقلاب و امام و شهدا فراموش نشه!ران فتنه)